U olimpijskom pokretu je uvijek bilo nekih elemenata politike. To je postalo posebno uočljivo u vrijeme zaoštravanja odnosa između vodećih svjetskih sila - SSSR-a i SAD-a. Jedna od epizoda koja jasno karakteriše uticaj političkih razlika na sport bio je bojkot Olimpijskih igara 1980. u Moskvi.
Održavanje Olimpijskih igara 1980. u Moskvi poklopilo se s vrhuncem sukoba između Sovjetskog Saveza i Sjedinjenih Država u takozvanom hladnom ratu. Kao glavni razlog bojkota Igara često se navodi uvođenje ograničenog kontingenta sovjetskih trupa u Avganistan. Međutim, ova politička odluka rukovodstva SSSR-a postala je samo pogodan izgovor za bojkot Olimpijade, koja je igrala na ruku glavnim protivnicima glavnog sportskog događaja godine koji se održavao u Moskvi.
Ideja o bojkotu Igara u Moskvi rodila se na sastanku lidera zemalja NATO-a početkom januara 1980. Protest su pokrenuli predstavnici Velike Britanije, SAD-a i Kanade. Ali čak i prije odluke o slanju sovjetskih trupa u Afganistan, Zapad je ozbiljno raspravljao o pitanju bojkota Olimpijade u znak protesta protiv progona neistomišljenika u Sovjetskom Savezu.
Ukupno su Olimpijske igre u Moskvi bojkotovali olimpijski komiteti više od šezdeset zemalja. Tu su bili SAD, Japan, Njemačka, Kanada, Turska, Južna Koreja, čiji su sportisti tradicionalno uvijek bili jaki i predstavljali glavno takmičenje za sovjetske sportiste. Neki sportisti iz Francuske, Velike Britanije i Grčke na Olimpijske igre 1980. stigli su pojedinačno, dok Katar, Iran i Mozambik uopće nisu bili uključeni u kandidaturu Olimpijskog komiteta.
Na svečanim ceremonijama u čast otvaranja i zatvaranja Olimpijskih igara, timovi iz nekih zemalja nisu marširali pod zastavama svojih moći, već pod zastavama Međunarodnog olimpijskog komiteta. Tu spadaju Australija, Andora, Velika Britanija, Belgija, Danska, Holandija, Italija, Portugal, Irska, Luksemburg, Francuska, Švicarska, San Marino, Irska. Kada su olimpijske medalje uručene sportistima ovih zemalja, nisu se čule državne himne, već zvanična olimpijska himna. Od svih zemalja zapadne Evrope, samo su timovi iz Grčke, Austrije, Finske, Švedske i Malte nastupili pod svojim nacionalnim zastavama.
Uprkos bojkotu tolikog broja država, Moskva je primila sportiste iz 81 zemlje sveta. Tokom sportskih borbi učesnici moskovske olimpijade postavili su više od 70 olimpijskih rekorda, 36 svetskih i 39 evropskih. Ukupno su ta postignuća premašila rezultate prethodnih Olimpijskih igara održanih u Montrealu 1976. godine.