Šest evropskih gradova takmičilo se za ljetne olimpijske igre 1924. godine. Prednost je dana Parizu, zapazivši time zasluge Francuza Kubertena - osnivača Olimpijskih igara.
Pripremni period bio je prilično težak, ali sama organizacija Igara bila je besprijekorna. Ovo su bile posljednje utakmice u koje je Pierre de Coubertin bio uključen u pripremu. Olimpijske igre u Parizu postale su jedne od najposjećenijih. Gledalo ga je više od 620 hiljada ljudi. Ceremoniji otvaranja 5. jula prisustvovali su predsjednik Francuske Republike Gaston Doumergue, princ od Velsa i rumunski princ Carol.
Na VIII Olimpijskim igrama učestvovalo je 44 države i 3.092 sportista. Po prvi put su učestvovali sportisti iz Irske, Meksika, Rumunije, Urugvaja, Filipina i Ekvadora. Timovi Njemačke i SSSR-a nisu smjeli igrati zbog nestabilne političke situacije u tim zemljama.
Program Igara obuhvatio je takmičenja u 17 sportova. Na demonstracijama su se igrale igre francuskog boksa i baskijskih lopti. Ove su igre posljednji put održani ragbi turniri. Žene su učestvovale u takmičenjima u plivanju, ronjenju, mačevanju i tenisu.
Sjajni trkač iz Finske Paavo Nurmi prepoznat je kao heroj Olimpijskih igara, koji je osvojio pet zlatnih medalja. Zvijezda američkog plivača Johnnyja Weissmullera izrasla je u Parizu. Osvojio je dvije glavne daljine i štafetu slobodnim stilom, osvojivši tri zlatne medalje. Pet medalja, od kojih su tri zlatne, osvojio je mačevalac iz Francuske Roger Ducre.
Na ovim Igrama tenisko takmičenje održano je posljednji put prije velike pauze zbog neslaganja između Međunarodne teniske federacije i MOK-a. Tek 1988. godine tenis se ponovo vratio na Olimpijske igre. Američki teniseri nisu propustili nijednu šampionsku titulu, osvojivši pet zlatnih medalja.
Na fudbalskom turniru učestvovale su 22 ekipe. Prvi put su prekomorski fudbaleri - Urugvajci - savladali jak tim Jugoslavije rezultatom 7: 0.
U ukupnom poretku pobjedu na ovoj olimpijadi izborili su američki sportisti, na drugom mjestu je bila domaća ekipa, a na trećem atletičari Finske.
